支持模糊查询,支持通配符和拼音查询, 帮助 。
筝。弹拨乐器。
弹筝。
引南朝 梁简文帝 《筝赋》:“陈宝器於紈罗,抚鸣筝而动曲。”唐•李白 《春日行》:“佳人当窗弄白日,絃将手语弹鸣筝。”王鼎 《焚椒录》引 辽 萧观音 《回心院》词:“张鸣筝,恰恰语娇鶯。一从弹作房中曲,常和窗前风雨声。”
引明•唐顺之 《永年公馆夜宿》诗:“静院无朋休对酒,高楼有女独鸣筝。”
["◎弦乐器,木制长形。古代十三或十六根弦,现为二十五根弦。"]详细解释
["①鸟兽或昆虫叫。如 ~啭。~唱。~叫。~禽。鸟~。②发出声音,使发出声音。如 ~响。~奏。孤掌难~。③声明,发表意见、情感。如 ~谢。~冤。百家争~。④闻名,著称:“以文~江东”。"]详细解释
míng huàn
hú míng xiāo zào
hé míng
zhāo yáng míng fèng
míng jiàn
qín sè hé míng
yī míng jīng rén
míng shēng
míng kē
míng jīn
xiāo míng
míng chán
míng láng
míng dào
hè míng shān
míng hóu
zhōng míng
míng shì
míng fèi kè
míng yuè
míng qí fèng
duàn xiàn fēng zhēng
chóng fù lù míng
míng yuàn
míng huáng
hú míng yú shū
míng gǔ ér gōng
lù míng yán
zhòng yù lù míng
hú míng gōu zhōng
gū hóng āi míng
léi míng diàn shăn
zhōng míng fàn
dōng míng xī yīng